Η οικογένεια των εσπεριδοειδών αποτελείται από διάφορα είδη. Το όνομα τους το πήραν από το εσπερίδιο, την επιστημονική ονομασία του καρπού όλων των εσπεριδοειδών. Τα πιο γνωστά είδη στο ευρύ κοινό είναι τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια, τα λεμόνια καθώς και τα γκρεϊπ φρουτ (βοτρυόκαρπος). Το πρώτο εσπεριδοειδές που εισήλθε στον Ελλαδικό χώρο ήταν το κίτρο (χρυσό μήλο των Μήδων), μέσω της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος έστειλε στην Ελλάδα πλήθος φυτικών ειδών προς μελέτη. Αργότερα μέσω τον Ρωμαίων επεκτάθηκε και η καλλιέργεια των λεμονιών. Σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας που καλλιεργούνται εσπεριδοειδή εντοπίζονται ποικιλίες περγαμότων, ενώ στην Κρήτη υπάρχουν μεταξύ των άλλων, κίτρα και λιμέττια. Μέσω του εμπορίου και του έντονου ενδιαφέροντος ναυτικών για τον καρπό των εσπεριδοειδών, τα εσπεριδοειδή διαδόθηκαν σε αρκετά νησιά της χώρας (Χίο, Κάλυμνο, Κρήτη, Ρόδο) ενώ δημιουργήθηκαν και κέντρα παραγωγής που στήριξαν την τοπική οικονομία μέσω της δημιουργίας ενός ισχυρού εμπορικό ονόματος (Χίος). Ο Βενιζέλος, έφερε στην Ελλάδα την ποικιλία Washington Navel η οποία εγκαταστάθηκε αρχικά στην Κρήτη και την Κέρκυρα. Από την Κέρκυρα μέσω του κτηματία Merlin και την προσπάθεια του ιερέα – Μιχάλη Καβαθά η ποικιλία διαδόθηκε στον Αργολικό κάμπο και αποτέλεσε την βάση της τοπικής αγροτικής οικονομία
Τα εσπεριδοειδή είναι από τα λίγα φυτικά είδη που διαθέτουν την ικανότητα να υβριδίζονται μεταξύ τους και να προκύπτουν δυειδικά ή και τριειδικά υβρίδια με μοναδικά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Επίσης, όλα τα είδη των εσπεριδοειδών είναι επιρρεπή σε οφθαλμικές φυσικές μεταλλάξεις, γεγονός που έδωσε τα 2.500 χρόνια της καλλιέργειας τους στον Ελλαδικό χώρο πλήθος γηγενών ποικιλιών με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και αυξημένη προσαρμογή στο μικροκλίμα της χώρας μας.
Η διάσωση και αξιοποίηση του γενετικού υλικού της Ελλάδας είναι ύψιστης σημασίας για την επιστήμη της γεωπονίας και χρέος προς τις επόμενες γενιές.
Ο Συντονιστής του Έργου
Δρ Βασίλειος Ζιώγας
