Η καταγωγή του κίτρου δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια. Πολλοί ερευνητές την προσδιορίζουν στην Ινδία, ενώ άλλοι ορίζουν ως τόπο καταγωγής την Αραβία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κίτρο υπήρχε από αρχαιοτάτων χρόνων στην Περσία. Το 324 π.Χ. μέσω της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου το κίτρο έφτασε στην Ελλάδα προς μελέτη από τον Αριστοτέλη και ονομάστηκε μήλο των Μήδων. Το κίτρο είναι το εσπεριδοειδές που αναφέρεται όσο κανένα άλλο σε θρησκευτικά κείμενα. Η διάδοση του σε παγκόσμιο επίπεδο δεν ήταν μεγάλη και καλλιεργείται κυρίως στην Ιταλία (Καλαβρία), Ελλάδα (Κρήτη), Γαλλία (Κορσική) και το Πουέρτο Ρίκο. Οι ποικιλίες των κίτρων χωρίζονται σε δυο ομάδες. Τις γλυκιές και τις ξινές. Στις γλυκές ανήκουν η ποικιλία της Κορσικής, και έχουν όλες λευκά άνθη και πράσινη νεαρή βλάστηση. Ενώ στις ξινές ανήκουν η Diamante και η Λεία Κρήτης των οποίων τα άνθη και η νεαρή βλάστηση έχουν μωβ χρώμα, ενω ο καρπός είναι μεγάλος και λείος. Στα κίτρα ανήκει και η ποικιλία Etrog, που χαρακτηρίζεται από μικρούς καρπούς, που διατηρούν τον στύλο κατά την ωρίμανση τους και χρησιμοποιούνται σε θρησκευτικές τελετές.
Κίτρο
Citrus medica L.
