Κοινό Χίου

Καρπός ποικιλίας Κοινό Χίου
Φύλλα ποικιλίας Κοινό Χίου
Βλαστικά μέρη ποικιλίας Κοινό Χίου (Α) Νεαρή βλάστηση, (Β) Άνθηση, (C) Μισχικό πτερύγιο.



Χαρακτηριστικά Ποικιλίας

Γενικές Πληροφορίες
Κοινό Όνομα: Μανταρίνι Κοινό Χίου
Γενετική καταγωγή: Χίος

Χαρακτηριστικά Καρπού
Χρώμα Καρπού (CCI): 3,95
Χρώμα Σάρκας (CCI): 2,99
Πάχος Φλοιού (mm): 2,18
Σκληρότητα Φλοιού (Ν): 1,59

Μέγεθος
Διάμετρος Ισημερινού (mm): 54,53
Διάμετρος Άξονα (mm): 41,09
Λόγος Ύψος/Πλάτος: 0,75
Βάρος Καρπού (gr): 71,01

Οργανοληπτικές Ιδιότητες
Χυμοπεριεκτικότητα (%): 38,28
Ολικά Διαλυτά Στερεά (% brix): 11,63
Οξύτητα (%): 0,84
Κιτρικό Οξύ (gr/L): 8,37
Λόγος Ο.Δ.Σ/Οξέα: 14,00
Ξηρό Βάρος (%): 12,84
pH Χυμού: 3,43
Ασκορβικό Οξύ (mg/100mL): 10,43
Ολικές Πολυφαινόλες: 99,89
Καροτενοειδή:
a) Λουτεΐνη (mg/kg (DW)): 1,33
b) β-καροτένιο (mg/kg (DW)): 7,82
Αντιοξ. Ικ. (DPPH)(mg Trolox/g endocarp (FW)): 0,59

Αγρονομικό Ενδιαφέρον
Παραγωγικότητα (Kg/Δέντρο): 60
Περίοδος Συγκομιδής: Νοέμβριος – Ιανουάριος

     

Η ποικιλία Κοινό Χιώτικο μανταρίνι είναι μεταξύ των 3 ειδών εσπεριδοειδών που συγκαταλέγονται στην λίστα των προϊόντων ΠΟΠ ή ΠΓΕ του ΥπΑΑΤ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγνωρίζοντας την αξία του ως φρέσκου διαλεχτού καρπού αλλά και την ταύτιση του με το νησί της Χίου, το αναγνώρισε ως «Προϊόν Γεωγραφικής Προέλευσης – Π.Γ.Ε.» με την ονομασία «Μανταρίνι Χίου». Το Χιώτικο Μανταρίνι είναι γνωστό με αυτή την ονομασία εδώ και πολλές δεκαετίες στις αγορές της Ελλάδας και του εξωτερικού, ενώ το εμπόριο του έφερε σημαντική ευημερία στο νησί της Χίου. Η καλλιέργεια της μανταρινιάς στη Χίο θεωρείται από πολλούς ότι ξεκίνησε από τους Γενοβέζους κατακτητές (1348-1566), χωρίς ωστόσο να υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες. Αντιθέτως, υπάρχουν προφορικές μαρτυρίες του κ. Γ. Χωρέμη ότι οι πρώτες μανταρινιές ήρθαν στο νησί από τον παππού του Γιάννη Κ. Χωρέμη μετά τον παγετό στη Χίο του 1850, ως είδος ανθεκτικότερο. Καλλιεργήθηκαν αρχικά στα κτήματά του και από εκεί επεκτάθηκε η καλλιέργεια τους σε ολόκληρο τον κάμπο µε τον εμβολιασμό τους πάνω σε νεραντζιές (Citrus aurantium). Από τους περιηγητές αναφέρεται ότι «τόσο έντονο είναι το άρωμα που ξεχειλίζει από τους οπωρώνες µε μανταρίνι», που η Χίος έχει γίνει γνωστή εντός και εκτός των συνόρων της Ελλάδας ως “μυροβόλος” Χίος. Τα δέντρα είναι μέτρια ανάπτυξης, με στενά και μικρά φύλλα. Αποδίδει πολύ καλά σε ηλιόλουστες και θερμές περιοχές. Όπως το σύνολο των εσπεριδοειδών, προτιμά τα ελαφριά, στραγγιστά εδάφη, με αρκετή οργανική ουσία. Απαιτεί αρκετά ποτίσματα την καλοκαιρινή περίοδο και συχνή λίπανση με μικρές δόσεις θρεπτικών ουσιών. Πρέπει να κλαδεύεται ελαφριά κάθε χρόνο. Ο καρπός διαθέτει πολύ έντονο άρωμα και έντονη γεύση. Είναι πολύ εύγευστος. Όταν ωριμάσει φέρει πορτοκαλί – κίτρινο χρώμα, είναι μέσου μεγέθους και διαθέτει αρκετούς σπόρους. Είναι μέσης ωρίμανσης και ωριμάζει τον Νοέμβριο. Είναι κατάλληλος για νωπή κατανάλωση και για επεξεργασία. Από τα φύλλα και τον καρπό παράγονται εξαιρετικής ποιότητας αιθέρια έλαια. Η καλλιέργεια του βρίσκει τις καλύτερες συνθήκες στη Χίο όπου είναι η κυρίαρχη ποικιλία ντόπιων μανταρινιών στο νησί.

Περιγραφή Ποικιλίας

Πλοειδία: Διπλοειδής

Δέντρο
Μορφή Ανάπτυξης: απλωτή
Πυκνότητα Αγκαθιών: απουσία
Μήκος Αγκαθιών: –

Έλασμα Φύλλου
Μήκος: μικρό
Πλάτος: μικρό
Αναλογία Μήκους/πλάτος: μέτρια
Σχήμα σε Εγκάρσια Τομή: επίπεδο ή ελαφρά κοίλο
Εγκοπές Περιφέρειας: απουσία
Σχήμα Κορυφής: μυτερό

Μίσχος
Μήκος: μακρύ
Παρουσία Πτερυγίων: απουσία

Άνθος
Μήκος Πετάλων: μέσο
Πλάτος Πετάλων: μικρό
Αναλογία Μήκος/πλάτος: μεγάλη
Μήκος Στημόνων: μεγάλο

Ανθήρας
Χρώμα: ελαφρό κίτρινο
Βιώσιμη γύρη: παρουσία

Στύλος
Μήκος: μέσο

Καρπός
Μήκος: μικρό
Διάμετρος: μέτρια
Αναλογία Μήκος/Πλάτος: μικρή
Θέση Ευρύτερου Μέρους: στο μέσο
Σχήμα σε Κατά Πλάτος Τομή: κυκλικό
Γενικό Σχήμα του Μέρους προς την Βάση: πεπλατυσμένο
Παρουσία Λαιμού: απουσία
Παρουσία Βαθουλώματος στη Βάση του Ποδίσκου: απουσία
Αριθμός Ακτινωτών Αυλακιών στη Βάση του Ποδίσκου: μέσος
Παρουσία Κολάρου: απουσία
Γενικό Σχήμα του Ακραίου Μέρους: πεπλατυσμένο
Παρουσία Βαθουλώματος στο Άκρο: παρουσία
Παρουσία Περιοχής Ομφαλού: απουσία
Τύπος Περιοχής Ομφαλού: –
Διάμετρος Περιοχής Ομφαλού: –
Διάμετρος Ουλής του Στύλου: μικρή
Παραμονή Στύλου: καμία
Παρουσία Ομφαλικού Ανοίγματος: απουσία
Παρουσία Ακτινωτών Αυλακιών στην Άκρη: παρουσία

Καρπός Επιφάνεια
Κυρίαρχο Χρώμα: κίτρινο-πορτοκαλί
Στιλπνότητα: έντονο
Τραχύτητα: λεία
Μέγεθος Ελαιούχων Αδένων: όλοι λίγο πολύ το ίδιο μέγεθος
Παρουσία Βαθουλωμάτων και Εξογκωμάτων στους Ελαιούχους Αδένες: βαθουλώματα και εξογκώματα παρόντα

Καρπός Φλούδα
Πάχος: μικρό
Επικόλληση στη Σάρκα: ασθενής
Αντοχή: μικρή

Ελαιώδες: Ελαιώδης

Καρπός
Χρώμα Υποφλοίου Στρώματος: άσπρο
Πυκνότητα Υποφλοίου Στρώματος: μικρή
Ποσότητα Υποφλοίου Στρώματος Επικολλημένη στη Σάρκα (εκτός των κλωστών): μικρή
Παρουσία Κλωστών στο Υπόφλοιο Στρώμα: παρουσία
Ποσότητα Κλωστών του Υποφλοίου Στρώματος: μέτρια
Κύριο Χρώμα Σάρκας: μέσο πορτοκαλί

Γέμισμα Πυρήνα: απουσία ή πολύ αραιό

Διάμετρος Πυρήνα: μέτρια
Παρουσία Ατροφικών Τμημάτων: απουσία ή ασθενής
Αριθμός Καλά Ανεπτυγμένων Τμημάτων: μικρός προς μέτριος
Συνάφεια Τοιχωμάτων Παρακείμενων Τμημάτων: μικρή
Αντοχή Τοιχωμάτων Τμημάτων: μέτρια
Μήκος Χυμωδών Κυψελίδων: μικρό προς μέτριο
Πάχος Χυμωδών Κυψελίδων: μέτριο
Παρουσία Ομφαλού – Ορατού Εσωτερικά: απουσία ή πολύ σπάνια
Χυμώδες: χαμηλό προς μέτριο
Χυμός – Σύνολο Διαλυτών Στερεών: χαμηλό προς μέτριο
Χυμός -Οξύτητα: μέτρια
Αντοχή Ίνας: μικρή
Αριθμός Σπόρων – Ελεγχόμενη Αυτοεπικονίαση: μέτριος προς μεγάλος

Σπόρος
Πολυεμβρυογονία: –
Μήκος: μέτριο
Πλάτος: μέτριο
Επιφάνεια: ζαρωμένη
Εξωτερικό Χρώμα: υπόλευκο
Χρώμα Εσωτερικού Περιβλήματος: ανοικτό καφέ
Πολυεμβρυγονία Παρουσία – Χρώμα Κοτυληδόνων: ανοικτό
Ωρίμανση Καρπού για Κατανάλωση: μέτρια
Παρθενοκαρπία: παρουσία
Αυτοασυμβίβαστο: –